tag:blogger.com,1999:blog-2306143518401934087.post3424027617123631093..comments2023-10-17T18:28:56.149+02:00Comments on Bubblegum Culture: Τα άκραanidifrancohttp://www.blogger.com/profile/03226240465820698670noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-2306143518401934087.post-54864084191500904662011-02-19T17:50:42.390+02:002011-02-19T17:50:42.390+02:00@Dimos Ναι, το στραβοπάτημα είναι μέρος του ρυθμού...@Dimos Ναι, το στραβοπάτημα είναι μέρος του ρυθμού, αυτό λέω, πρέπει να είμαστε λίγο ευέλικτοι, να κάνουμε λίγο χώρο μέσα μας και γύρω μας. μακάρι να ήξερα ποιός πρέπει να είναι ο βηματισμός για τον καθένα μας. Μάλλον δεν υπάρχει συγκεκριμένος βηματισμός, μια και κάθε τόσο αλλάζει ανάλογα τις συνθήκες. όσο για τα στραβοπατήματα, θα σου δώσω τους παρακάτω στίχους ώς απάντηση: Μην γκρινιάζεις που δεν σου'ρθε η ζαριά, ποντάρισες στο όνειρο και είσαι έτοιμος για όλα, το λέει και ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά, ο χαμένος τα παίρνει όλαanidifrancohttps://www.blogger.com/profile/03226240465820698670noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2306143518401934087.post-77260805705885863002011-02-19T12:53:07.930+02:002011-02-19T12:53:07.930+02:00Αυτό το "καληνύχτα και καλή τύχη" το γου...Αυτό το "καληνύχτα και καλή τύχη" το γουστάρεις τελικά πολύ, ε; Πρόσεχε μόνο τους πανταχού μακαρθιστές.<br /><br />Θέλω πάντως να μου πεις τελικά τί πρέπει αν γίνει: να τρέχουμε; Ν κάνουμε τζόκινγκ; Να βηματίζουμε; Τί; Δυστυχώς έχει αποδειχθεί ότι το στραβοπάτημα μπορεί να μας τύχει έτσι κι αλλιώς.Dimoshttps://www.blogger.com/profile/05519182641282083001noreply@blogger.com