28 Οκτωβρίου 2010

Ζώντας λαθραία…όλοι μαζί στην ίδια βάρκα

Μετανάστες και μετανάστευση. Η δουλειά μου πρόσφατα με έφερε μπροστά τους. Πέρασα μέρες ολόκληρες εξερευνώντας, όχι τόσο τους ίδιους, όσο τις ιδέες και τις απόψεις του απλού κόσμου, των δημόσιων λειτουργών ή των ακαδημαϊκών για αυτούς. Ανακάλυψα πολλά, τα οποία δεν χωράνε σε μια ανάρτηση. Ανακάλυψα αρχικά το πραγματικό τους νούμερο. Η μοναδική –επίσημη- απογραφή του αριθμού μεταναστών που έχουμε στα χέρια μας έγινε πριν 10 σχεδόν χρόνια. Αν μαντέψουμε –όπως όλοι μπορούμε τώρα πια- την ποιότητα της δουλειάς των δημόσιων λειτουργών, που ανέλαβε να πραγματοποιήσει την απογραφή, τότε μπορούμε να φανταστούμε τα κενά και τις παραλείψεις που υπήρξαν, δίχως καν να δούμε τα νούμερα. Μα δεν έχουν τόση σημασία τα νούμερα, όσο το γεγονός ότι 10 ολόκληρα χρόνια μετά και ακόμη δεν γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό ψυχών –έστω και ξένων- που ζει στο ίδιο κομμάτι γης με εμάς.


Ανακάλυψα επίσης τους νόμους που θεσπίστηκαν για τη νομιμοποίηση τους. Νόμοι περίπλοκοι, δυσνόητοι, επίτηδες κακογραμμένοι και ποτέ, μα ποτέ, αρκετοί για να καλύψουν τα κενά και τις παραλείψεις των προηγούμενων. Οι ακαδημαϊκοί σιγομουρμουρίζουν σε κάθε τους παράγραφο, τονίζοντας την παραλογία τους, τα παραθυράκια τους και τα ποσοστά των ανθρώπων που αφήνουν στην παρανομία, καταφέρνοντας δηλαδή το αντίθετο ακριβώς από το λόγο ύπαρξης τους.

Δεν είναι τόσο τα νομοθετικά τερτίπια που με ξενίζουν, άλλωστε στην Ελλάδα έχουμε μεγάλη ιστορία άχρηστων-ελλιπέστατων-πονηρών νόμων. Αυτό που με προβληματίζει είναι η εσκεμμένη απουσία μεταναστευτικού οράματος και πολιτικής. Με λίγα λόγια, ποιους εξυπηρετεί η στάση που κρατάμε; Για ποιόν ακριβώς λόγο δηλώνουμε αδυναμία οργάνωσης και αποτελεσματικότητας, όταν έχουμε στα χέρια μας τόσο τις οδηγίες-προσταγές της ΕΕ για τους μετανάστες, αλλά και τα παραδείγματα μεταναστευτικής πολιτικής άλλων χωρών, με μεγαλύτερη «προϋπηρεσία» στη μεταναστευτική πολιτική; Είναι θέμα πολιτικής βούλησης ή θέμα στρατηγικής;

Το θέμα της μεταναστευτικής πολιτικής είναι το κόκκινο πανί και των επερχόμενων εκλογών, ειδικά στη Περιφέρεια Αττικής. Είδα τα ευτράπελα στις γειτονίες και άκουσα τις απόψεις των υποψηφίων. Ακροδεξιές κορώνες και αριστερή σιωπή, πασπαλισμένη με μπόλικο συναίσθημα. Η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι, και Ελλάδα δεν είναι μόνον η Αθήνα. Δέκα χρόνια σφυράμε αδιάφορα, το κύμα κάποια στιγμή θα μας έφτανε, όσο γρήγορα και αν λέμε πως τρέχουμε. Αναρωτιέμαι, όμως, πόση πολιτική δύναμη θα έχουν τελικά αυτοί οι τοπικοί άρχοντες, ώστε να υπόσχονται λύσεις βερεσέ, όταν εδώ και 10 τουλάχιστον χρόνια η κεντρική διοίκηση της χώρας δεν μπόρεσε να υλοποιήσει καμία; Για πολιτική βούληση δεν ρωτάω καν, τα 10 χρόνια που μεσολάβησαν από την πρώτη απογραφή μαρτυρούν πολλά. Οι Έλληνες αρκούμαστε στα λόγια τελικά, χωρίς ποτέ να εξετάζουμε πόσα από αυτά έγιναν πραγματικά πράξη.

Ανακάλυψα ακόμη –με μεγάλη απογοήτευση- τη δυστοκία των ερευνητών που συχνάζουν στα Ελληνικά Πανεπιστήμια. Θεέ μου! Τι είδαν τα ματάκια μου…

Δεκάδες έρευνες, όλες τυλιγμένες στο μανδύα της επιστημονικής αντικειμενικότητας, γεμάτες ελλείψεις και παραλείψεις. Όποιος έχει αποφοιτήσει –με νόμιμα τουλάχιστον μέσα και όχι επειδή γνωρίζει τον καθηγητή- από σχολή κοινωνιολογίας ή κοινωνικών επιστημών γνωρίζει ότι ο νούμερο ένα κανόνας της κοινωνικής έρευνας είναι η παραδοχή και περιγραφή της μεροληψίας του ίδιου του ερευνητή. Γνωρίζει επίσης, ότι σκοπός μιας έρευνας δεν είναι να εκθειάσουμε καθηγητές, περιλαμβάνοντας, μάλιστα, στα κύρια επιχειρήματα μας το βιογραφικό τους. Δεν με πείραξε τόσο η μεροληπτική παρουσίαση των θεμάτων, όσο το γεγονός ότι στην πλειοψηφία τους, και το εννοώ, οι έρευνες και οι διπλωματικές που διάβασα ήταν κακογραμμένες. Δυστυχώς, η σωτηρία δεν θα έρθει από την ακαδημία, ούτε όμως και από τα αμφιθέατρα των Ελληνικών Πανεπιστημίων. Όπως και στην υπόλοιπη Ελλάδα, και εκεί επικρατούν τα μικρο-συμφέροντα, τα κομματικά συμφέροντα και τα «κολλητιλίκια».

Ανακάλυψα, τέλος, και κάτι ακόμη, ανακάλυψα τον παράγοντα ψυχολογία και τον παράγοντα άνθρωπο. Σε ότι αφορά τον πρώτο, νομίζω πως η τύχη μας επιφύλαξε μία άσχημη, αλλά και συνάμα δίκαιη, έκπληξη. Τόσο καιρό βλέπαμε αφ’υψηλού τους μετανάστες. Τώρα, που όλο και πιο πολλοί Έλληνες συνωστίζονται στα συσσίτια, ήρθε η ώρα να γίνουμε φίλοι τους και συνοδοιπόροι στη μιζέρια. Ο Θεός τελικά είναι πολύ χιουμορίστας, πάντα το έλεγα. Τώρα, που και εμείς είμαστε αναγκασμένοι να δουλεύουμε ανασφάλιστοι, δίχως συλλογικές συμβάσεις εργασίας ή μονιμότητα, τώρα θα καταλάβουμε πως είναι να είσαι μετανάστης στον τόπο σου. Η κρίση μας φέρνει πιο κοντά, πάντα το έλεγαν και δεν τους πίστευα. Σε πρόσφατη έρευνα του Ευρωβαρόμετρου –προ ΔΝΤ- το 49% των Ελλήνων ζήτησε την απέλαση των άνεργων μεταναστών. Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγετε κρύο, αγαπητοί μου, διότι τώρα πια η ανεργία διώχνει εμάς τους ίδιους από τη χώρα μας προς αναζήτηση εργασίας. Και το χειρότερο απ’ όλα ξέρετε πιο είναι; Το χειρότερο απ’ όλα είναι πως υποπτεύομαι ότι σε όλο αυτό το μπάχαλο, σε όλη αυτή την παρακμή που υποπέσαμε ως Έλληνες, το πιο πιθανό είναι οι μετανάστες συμπολίτες μας να μας συμπονέσουν, παρά να νιώσουν δικαιωμένοι. Για φανταστείτε το…

14 σχόλια:

Dimos είπε...

... να μας συμπονέσουν, να μας στέρξουν, μην σου πω ότι οι πιο φτασμένοι θα μας προσφέρουν και δουλειές. Γιατί αυτοί έχουν νιώσει από νωρίς στο πετσί τους πώς είναι να σε διώχνει η χώρα σου και πώς είναι μετέπειτα να σε πετάει και η χώρα που υποτίθεται πως σε φιλοξενεί. Θα μας δείξουν τον δρόμο. Δυστυχώς.

Είμαστε μεγάλοι υποκριτές. Κατηγορούμε τους μετανάστες ότι μας παίρνουν τις δουλειές, ειδικά τώρα με την κρίση, αλλά άμα πεις σε έναν άνεργο να πάει να δουλέψει στην οικοδομή, σου απαντά "σιγά μην πάω! Αυτή είναι δουλειά για Αλβανούς!" Φωνάζουμε για προσεκτική συνοριακή επόπτευση, προκειμένου να αποφευχθεί η λαθρομετανάστευση και ο σαν ζώων συνωστισμός δύστυχων ανθρώπων που ελπίζουν μάταια για κάτι καλύτερο, αλλά ο συνοριοφύλακας μια χαρά λαδώνεται από τον έμπορο λευκής σαρκός για να περάσει παράνομα άμοιρες κοπέλες από το πρώην ανατολικό μπλοκ οι οποίες μετά θα κακοποιηθούν και θα πουληθούν ως πουτάνες. Οι γαμημένοι πολιτικάντηδες διατυμπανίζουν προεκλογικά για έκδοση πράσινης κάρτας, μόνο για να αποδειχθεί, αφού κλείσουν οι κάλπες, ότι ήταν ένα ακόμα ψηφοθηρικό μέτρο.

Και όλα αυτά από έναν λαό που στα τόσα χρόνια της μακραίωνης ιστορίας του έμαθε παρα πολύ καλά και συνεχίζει να μαθαίνει τί εστί μετανάστης! Και για να μην πιάσουμε αρχαία κ.λ.π. χρόνια, μόνο από το '30 και μετά έφυγαν στην διασπορά πιο πολλοί Έλληνες από όσους έμειναν εδώ! Πόσοι δεν έχουμε παππούδες, γιαγιάδες, γονείς, θείους, θείες, συγγενείς στο εξωτερικό; Και τώρα ακούω ένα μάτσο κωλοακροδεξιούς, ΓΑΜΩ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΤΟΥΣ, ότι πρέπει να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Σαρκοζί με την εκκαθάριση των τσιγγάνικων οικισμών;

Πόσο πιο χαμηλά μπορούμε να πέσουμε; Το θέμα της μετανάστευσης θέλει προσεκτική διαχείρηση με μάτια στο παρόν και το μέλλον. Δεν θέλει σπασμωδικές κινήσεις. Αλλά όλα τα σπαστικά σε αυτήν την χώρα μαζευτήκαμε.

Μωρό μου, το κείμενο σου πάλι με άναψε και με κόρωσε. Έχει κάτι ο τρόπος γραφής σου που με βαράει στο κεφάλι σαν μυτιά!

Τώρα πάω στην ταράτσα μου να παίξω με την ηλεκτρική μου κιθάρα τέρμα και να ουρλιάξω μέσα στο κωλόβροχο.

(Πλάκα κάνω. Σιγά μην πάρω την κιθάρα μου που την πήρα κοντά στο ένα χιλιάρικο μέσα στην βροχή. Το ουρλιαχτό αρκεί.)

search4Neverland είπε...

Αχ φυσικά αχ...

Μέγαλο θέμα η μετανάστευση και δη στην Ελλάδα!

Αμά πεις λοιπόν σε αυτούς τους ακροδεξιούς κτλ για τους Έλληνες ως μετανάστες και τα συναφή, σου επιχειρηματολογούν λέγοντας πως δεν είναι το ίδιο. Οι Έλληνες δεν ήταν έτσι, δεν έκλεβαν. Οι Έλληνες εκτιμούσαν! Κι εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να κοιτάς απορημένος...

Τι μπορείς να πεις σε έναν άνθρωπο που πιστεύει βαθύτατα πως είναι θεός! Και δεν είναι θεός μόνος του αλλά είναι και μαζί με τους υπόλοιπους Έλληνες!

Και φυσικά αυτό εξηγεί πολλά πέρα από την μετανάστευση αλλά και σε σχέση με αυτήν όπως για παράδειγμα την παραχώρηση υπηκότητας ή τους μετανάστες δεύτερης και τρίτης γενιάς.

Πρέπει κάποιος να μας ξυπνίσει από το παραμύθι της άμεσης σχέσης με το παρελθόν μας...εκ των πραγμάτων αποδεικνύουμε καθημέρινα οτι ουδεμία σχέση έχουμε!

anidifranco είπε...

@Dimos μαζί σου είμαι τρελαμένε φίλε μου, σε όσα γράφεις συμφωνώ, αλλά είναι τόσο πολύπλοκο το θέμα τώρα πια, που δεν φτάνει μια απάντηση (π.χ. είμαστε ρατσιστές), όυτε ένα ανάθεμα (π.χ. το κράτος φταίει για όλα. Η αντίδραση σου πάντως -όπως πάντα- είναι όλα τα λεφτά! :-)))

anidifranco είπε...

@Daphne η μιζέρια φέρνει γκρίνια, αλλά και ανάγκη επιβεβαίωσης, ανάγκη ψυχικής ανάτασης. Εκεί πάνω πατά ο κάθε ακροδεξιός. Μην πας μακριά, κοίτα τα υπόλοιπα κράτη της ΕΕ και θα ακούσεις τις ίδιες ακροδεξιές κορώνες. τυχαίο; Δεν νομίζω. Η γερμανική ταινία "Το Κύμα" νομίζω δίνει συνοπτικά και παραστατικά τους λόγους που τέτοιοι τύποι έχουν σουξε σήμερα

Dimos είπε...

Καλημερούδια (μην ακούσω τίποτα για την ώρα που ξύπνησα).

Η συνθετότητα του θέματος είναι τέτοια που και φυσικά η λύση δεν είναι απλή. Συμφωνώ μαζί σου. Αλλά δεν πρέπει να παραγνωρίζουμε ότι ο,τιδήποτε και αν αναλυθεί, θα αποτελείται στο τέλος από κάποια στοιχειώδη και απλά συστατικά. Έτσι και η αντιμετώπιση του θέματος των μεταναστών στην χώρα μας (με ο,τιδήποτε συνεπάγεται η έννοια "αντιμετώπιση" - τις συνθήκες ζωής των υπαρχόντων μεταναστών, την εξάλειψη του ρατσισμού, την ρύθμιση της λαθρομετανάστευσης κ.λπ.), παρ'ό,τι είναι πολυσύνθετη, μπορεί να προχωρήσει αν κάτσουμε και σκεφτούμε ένα ένα τα διάφορα aspects της.

Έτσι δεν απλουστεύεται μόνο η διαδικασία, αλλά γίνεται και ουσιαστική πρόοδος. Για αυτό κι εστιάστηκα κατ'αρχήν στην πολιτική διάσταση του θέματος. Στην χώρα μας η κοινή γνώμη διαμορφώνεται από τρίτους και όχι το αντίθετο, καιρός λοιπόν αυτό να αλλάξει ή τουλάχιστον να συμβεί και πάλι, αλλά αυτή την φορά για το καλύτερο! Είναι δύσκολα τα πράγματα, δεν χρειάζεται να έχουμε και κάποιους που με τις φασιστικές και ξενοφοβικές κορώνες τους φανατίζουν τον κόσμο, ιδιαίτερα τους ανθρώπους που δεν είχαν ή έχουν την δυνατότητα να διαβάσουν ένα βιβλίο παραπάνω.

Από την άλλη, γιατί όλοι μπαίνουν στον χορό, πρέπει και οι φερόμενοι ως "αριστεροί" να δικαιώσουν το όνομά τους και να γίνουν αριστεροί, και όχι αριστεριστές. Ο αριστερισμός είναι κάτι πάρα πολύ επικίνδυνο, καθώς εκείνος που τον εξασκεί είναι το ίδιο λαμόγιο με τους πράσινους - μπλε - κόκκινους - χριστιανοφασιστοκαιλοιπά σκιτζήδες, αλλά περιβάλλεται από έναν μανδύα σφαλερής πολυμάθειας, αρετής και πολιτικής ελευθερίας. Τί χειρότερο;

Πάλι σεντόνι έγραψα. Φαίνεται τα πρωινά μετά από ξενύχτια και - φυσικά - μεθύσι, με πιάνει και αραδιάζω τα κέρατά μου. Δεν έχω το κουράγιο να ξαναδιαβάσω το σχόλιό μου, ελπίζω να μην έγραφα μαλακίες όταν το ξεκίνησα!

Φιλιά παντού. Εδώ έχει επιτέλους όμορφο καιρό, ελπίζω και εσάς στα νότια να σας επισκέφτηκε ο Λιάκος. Πήγαινε για κανένα τσιπουράκι!

anidifranco είπε...

@Dimos Τι παιδιά είστε εσείς οι Σαλονικοί ρε συ; Κοίτα, και εγώ αν έμενα εκεί, σπάνια θα κοιμόμουνα, οπότε μην μασάς. Το βρίσκω λίγο άδικο, μέσα στη γλυκιά θολούρα σου να σε ζαλίζω με πολιτικά θέματα, οπότε δεν θα γράψω πολλά. Θα σου πω απλώς ότι όταν λέω ότι το θέμα είναι πολύπλοκο, εννοώ απλά ότι έχει μια μορφή ντόμινο-αλυσιδωτή αντίδραση. Υπάρχουν διάφορα ερωτήματα, όπως π.χ. γιατί μπήκαν στη χώρα τόσοι μετανάστες; Ποιος ευθύνεται; Κάποιος τους κάλεσε μήπως (βλέπε κυβερνήσεις) και μετά σφύριζε αδιάφορα; Είναι όλοι οι μετανάστες αναξιοπαθούντες ή κάποιοι ήρθαν ξέροντας ότι είμαστε πρόσφορο μπάχαλο; Πως τους ξεχωρίζεις; Ποια θα πρέπει να είναι η μεριμνά του κράτους και για τις 2 ομάδες; Γιατί επιτρέπει τη διαιώνιση της ξενοφοβίας και του ακροδεξιού οράματος; Ποιους βολεύει; Και εμείς, είμαστε ρατσιστές τελικά ή νιώθαμε πάντα ανασφάλεια στην ίδια μας τη χώρα; Κτλ

Ανώνυμος είπε...

Καλησπερα,καλησπερα.Η γραπτη αποψη μου δεν θα εχει αρχη,μεση και τελος!
Για αρχη,οσοι ανθρωποι φυγανε απο τουτο κομματι της Γης στα τελη του δεκατου ενατου μεχρι μεσα εικοστου αιωνα προς Αμερικες,Ευρωπες και Αυστραλιες τους υποδεχτηκανε με τον αντιστοιχο ρατσισμο του σημερα και ορισμενοι απο αυτους ασχοληθηκανε με ευκολες ρεμούλες εναντιων συνανθρωπων τους,για μια καλυτερη ζωη.Αυτα για οσους ευαγγελιζονται οτι οι απο εδω μεταναστες ηταν ολοι καλοπαιδα και τιμιοι δουλευταραδες (α ρε καθε Ωναση δεν πατησες επι πτωματων-ειρωνικο σχολιο).
Τωρα για το σημερα.Δυστυχως οι τελευταιοι μεταναστες(απο Αφρικη και Μεση Ανατολη κυριως) που δεν προλαβανε να αφομοιωθουνε στη καθημερινοτητα του νεοελληνα και στη λογικη των τραπεζων,πληρωνουν την κριση.Γιατι οι πολιτικοι πρεπει να προσφερουνε θυματα στο κοσμο.
Και ο κοσμος πρεπει να τραφει ανεξαιρετως με μεταναστες τιμιους,με μεταναστες εγκληματιες.
Καποιος πρεπει να πληρωσει τη μαρμαγκα και προκειμενου να μη μπουνε στο αντρο των 300 και λοιπων τσιρακιων της διαφθορας δωσε στην αρενα τα ευκολα θυματα του σημερα.
Οχι φυσικα τα ντοπια τσογλανακια γιατι αυτα ψηφιζουνε κι λαδωνουν.
Ητανε ο ασσος εδω και μια εικοσαετια στο μανικι των πολιτικων και μεγαλοεπιχειρηματιων,το μονο που αλλαζε ητανε το χρωμα του ασσου.
Για αυτο ποτε δεν υπηρξε ουσιαστικο ανθρωπινο προγραμμα-προταση απο κανενα κομμα.Μονο εκμεταλλευση του θεματος για ψηφους απο τους περισσοτερους.
Οσο για τα μεσα μαζικης αποβλακωσης
μαγειρευουνε το μαμ στα μυαλα μας και μας παραπλανουνε σε ενα σκοτεινο φανταστικο κοσμο χωρις πραγματικη,ψυχραιμη,ανθρωπινη ενημερωση.

Υγ.Κυρίως με τους τόνους έχω μαλώσει απο το δημοτικό.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
anidifranco είπε...

@pan d'amour σ' ευχαριστώ για την παρουσία σου εδώ.Λοιπόν, η θεωρία σου είναι αρκετά ελκυστική, δίνει μια πολύ γερή εκδοχή της αλήθειας και μπαίνω σοβαρά στο πειρασμό να την αποδεχτώ, δίχως ερωτήσεις. Δεν ξέρω κατά πόσο έχεις πέσει μέσα, αλλά αυτό που περιγράφεις, ειδικά σε ότι απφορά τους Ελληνες μετανάστες, με βρίσκει σύμφωνη κατά πολύ. Μην μασάς για τους τόνους, κανείς δεν είναι τέλειος ;)

Velvet είπε...

Ο άνθρωπος φοβάται ότι δεν γνωρίζει
Ότι είναι ξένο προς αυτόν
Σήμερα είναι ο κάθε μετανάστης,
Χθες ήταν ο αλλόθρησκος,
Ο ομοφυλόφιλος, ο ατσίγγανος, κλπ
Ο "βάρβαροι" πάντα ήταν
Και θα είναι κάποια λύση

Και κάτι άλλο
Ο ρατσισμός δεν έχει χρώμα
Κατοικεί στο μυαλό του καθενός
Και του ακροδεξιού και του αριστερού

Οι υγιείς πολιτισμοί είναι αυτοί
που δεν φοβούνται το ξένο
Έλεγε ο ποιητής Σεφέρης
Και έχει απόλυτο δίκιο

Και κάτι ακόμα
Το κράτος το αποτελούμε όλοι εμείς
Για οτιδήποτε καλό η άσχημο
Είμαστε συνυπεύθυνοι
Μην αποποιούμαστε τις ευθύνες μας
Εχω βαρεθεί αν ακούω οι άλλοι πάντα φταίνε
Γιατι κι αυτο ρατσισμος λέγεται
...

Velvet είπε...

Ξέχασα να ευχηθώ
για τον νεο μήνα

Καλο μήνα λοιπόν

Αφιερωμενο
Patty Pravo - Les étrangers - Videoclip 1998
...

anidifranco είπε...

@Velvet2 Καλέ μου φίλε, ελπίζω ότι το σχόλιο σου δεν κατευθύνεται ούτε προς εμένα, ούτε προς τους φίλους που άφησαν σχόλια εδώ. Δεν νομίζω ειλικρινά ότι υπάρχει κάποιος ρατσιστής εδώ μέσα. Στο λέω αυτό, διότι υπήρξα μετανάστης σε άλλη χώρα και ξέρω καλά να ξεχωρίζω τα ρατσιστικά σχόλια, υπάρχει και σχετική ανάρτηση μου εδώ μέσα για αυτό το θέμα. Ειλικρινά, αυτό που εγώ πιστεύω είναι ότι σε προσωπικό επίπεδο ο καθένας μας προσπαθεί να βγάλει τα συμπεράσματα του και να καθορίσει τη στάση σου για όλο αυτό που συμβαίνει, ακριβώς επειδή σε κεντρικό επίπεδο τα μηνύματα που δεχόμαστε είναι αντικρουόμενα και συχνά αρνητικά. Είναι λογικό ότι θα βγάλουμε λάθος συμπεράσματα κάποιες στιγμές, αυτό όμως δεν μας κάνει ρατσιστές. Και θα το πάω και ένα βήμα παραπέρα και θα σου πω ότι όταν ο ίδιος ο Έλληνας αισθάνεται ανασφάλεια και ματαίωση στη χώρα του, του είναι υπερβολικά δύσκολο να σκεφτεί δημοκρατικά για τους άλλους, ακόμη και για τους άλλους Έλληνες. Γι’ αυτό και λέω ότι είναι πολύ πιο πολύπλοκο το θέμα και το δίπολο «εμείς» και οι «άλλοι» δεν φτάνει για να το εξηγήσει. Καλό μήνα και σε σένα.

Αντίλογος είπε...

Υπάρχει ένα “σύνθημα” από αυτά των τοίχων που το έβαλα και στο blog μου και γράφει, «Οι παππούδες μας πρόσφυγες, οι γονείς μας μετανάστες, εμείς ρατσιστές…» και νομίζω πως περιγράφει την πραγματικότητα στην ελληνική κοινωνία ασχέτως του ποσοστού εξωτερίκευσης ή όχι των ρατσιστικών μας εκφάνσεων. Για το ποίος και τι φταίει σε όλο το μεταναστευτικό «ζήτημα» τα πάντα ξεκινάνε από το κόμπλεξ μας ως λαό να αντιμετωπίζουμε ως υποδεέστερους πολιτισμικά όλους όσους προέρχονται από χώρες λιγότερο «ανεπτυγμένες» από εμάς, ενώ ταυτόχρονα να φερόμαστε ως υποτελείς σε αυτούς που θεωρούμε ομοίους μας. Σαν προσπάθεια εξίσωσης μαζί τους. Αν υποθέσουμε πως ψάχνουμε ενοικιαστή για το σπίτι μας, πώς θα μιλήσουμε, πως θα συμπεριφερθούμε, πώς θα διαπραγματευτούμε, με κάποιον υποψήφιο απ τη Γαλλία, τη Γερμανία κλπ. και πώς σε κάποιον Ρουμάνο, Βούλγαρο ή Αλβανό. Για Πακιστανό κλπ. δεν το συζητάω καν. Αν σε αυτό το ρατσισμό βάλεις μέσα τόσο την έλλειψη μεταναστευτικής παιδείας, όσο και το κράτος μπάχαλο που γνωρίζουμε, με το λάδωμα, την ανομία, την εσκεμμένη πολυνομία σε όλους τους τομείς άρα και στο μεταναστευτικό έχεις μπροστά σου τη σημερινή κατάσταση. Ίσως και περισσότερο εσκεμμένη στη μεταναστευτική περίπτωση μιας και σε εποχές κρίσης είναι «χρήσιμος» ένας «εχθρός» που όχι μόνο θα εισπράξει το μένος, αλλά θα είναι και ο πιο ευάλωτος..

anidifranco είπε...

@Αντίλογος. χαίρομαι και μόνο που σε διαβάζω, στο έχω ξαναπεί. Ο σκηνοθέτης της ταινίας "Ακαδημία Πλάτωνος΄είπε κάτι σοφό στη συνέντευξη του: Τί σημασία έχει αν είσαι Έλληνας ή όχι, όταν η ζωή σου είναι χάλια; ας το σκεφτούμε όλοι για λίγο. έχει αλήθεια σημασία ποιος είναι τί, όταν αυτό που ζεις σε θλίβει; Για μένα όχι. Δεν βλέπω πια καμιά διαφορά. Καλό βράδυ και σ' ευχαριστώ που είσαι εδώ