20 Μαρτίου 2010

Περί λόγου ο λόγος…Welcome to the jungle (of freedom of speech)


Χρειάζομαι γυαλιά και έναν κουβά γεμάτο με καφέ. Και αυτά πάλι δεν είναι αρκετά για να καταφέρω να διαβάσω όλα τα μπλοκ και όλες τις γνώμες. Έχουν γίνει τα μάτια μου σαν τα πιατάκια του καφέ, οι ώρες περνάνε δίχως να το καταλάβω, οι γνωστοί και φίλοι στέλνουν μηνύματα και με απειλούν πως θα βγάλουν τη φωτογραφία μου στη Νικολούλη και εγώ μένω κολλημένη μπροστά στον υπολογιστή. Θέλω να πω ένα μεγάλο μπράβο στους μπλόκερς αυτής της χώρας για το θάρρος της γνώμης τους, αλλά διστάζω. Κάθε μπλοκ και μια καινούργια συζήτηση. Κάθε μπλοκ και μια καινούργια αισθητική, ένας καινούργιος κόσμος. Τα θέματα κοινά, αλλά οι διάλογοι παράλληλοι, ακριβώς επειδή είναι δύσκολο να συμμετέχεις σε όλα συγχρόνως.

Ο Ν. Μουζέλης, στο βιβλίο του Από την αλλαγή στον εκσυγχρονισμό, κάνει λόγο για την «Κοινωνία των πολιτών», για ένα ενδιάμεσο χώρο δηλαδή μεταξύ κράτους, αγοράς και πολιτών, ο οποίος θα λειτουργεί ως ένα είδος κοινωνικής οργάνωσης που μειώνει των αυταρχισμό και δυναμώνει την αυτονομία του ατόμου, όχι μόνο στο πολιτικό, αλλά και στους άλλους θεσμικούς χώρους. Για να μην μπερδευόμαστε όμως, το μήνυμα του Μουζέλη είναι απλό: εάν δημιουργηθεί μια ομάδα πολιτών, ανεξάρτητη από τις επιρροές της αγοράς και των κομμάτων, και συσπειρωθεί ενάντια στον κρατικό αυταρχισμό και τον άκρατο καπιταλισμό, τότε υπάρχει ελπίδα διάχυσης των κοινωνικών, οικονομικών και πολιτισμικών δικαιωμάτων στη βάση της κοινωνικής πυραμίδας.  Το 2002, όταν και κυκλοφόρησε το βιβλίο του, ο Μουζέλης μάλλον προέβλεψε το μέλλον. Το διαδίκτυο γέμισε μπλοκς. Πέρα από τα αμιγώς καλλιτεχνικά και αυτά με τη μορφή –ουσιαστικά- ημερολογίου, όλα τα υπόλοιπα είναι γεμάτα κοινωνικοπολιτικά σχόλια ή σάτιρα. Πολύ έσπευσαν τότε να που πως μια νέα εποχή ξεκινά, στην οποία η φωνή του πολίτη θα έχει δύναμη και θα πρέπει να εισακούγεται και να γίνεται σεβαστή. Ακόμη και οι «φίλοι» μας στα ΜΜΕ αναγνώρισαν το νέο κύμα και συχνά αναφέρουν τα γραφόμενα στα διάφορα μπλοκς, ως σφυγμομέτρηση της κοινής γνώμης. Κάποιος μπορεί, λοιπόν, να πει ότι το όραμα του Μουζέλη υλοποιήθηκε! Υλοποιήθηκε όμως; Ιδού η απορία….Αν όντως υλοποιήθηκε, τότε γιατί τίποτα δεν έχει αλλάξει; Γιατί δεν υπάρχει η αναμενόμενη συσπείρωση; Γιατί δεν υπάρχει η αναμενόμενη κινητοποίηση; Φτάνει μόνο να λέμε τη γνώμη μας ή έχει πιο πολύ σημασία ποιος πραγματικά την ακούει; Και αν όλοι εμείς πιστεύουμε όλα αυτά που γράφουμε, τότε γιατί φέρνουμε με τη ψήφο μας τα ίδια κόμματα στην εξουσία κάθε τετραετία; Τις πταίει κύριοι;

1 σχόλιο:

Ωκεανός είπε...

Η Δημοκρατία με την μορφή που έχει σήμερα είναι ο καλύτερος τρόπος για να έχεις υπό τον έλεγχό σου τον λαό.Ολοι μπορούν να λένε ότι θέλουν με αποτέλεσμα να μην ακούει κανένας κανέναν..
Αυτό που φταίει και δεν υπάρχει η αναμενόμενη συσπείρωση και αντίδραση σύμφωνα με όσα διαβάζει στα blog συνοψίζεται σε μια μόνο λέξη.Αυτή η λέξη είναι βαθυά ριζωμένη μέσα στον άνθρωπο και υπάρχει απο την πρώτη στιγμή που πάτησε στη γη.
Συμφέρον.