Μαζεύτηκαν λέει σήμερα οι πολιτικοί άντρες (και γυναίκες) της χώρας για να συζητήσουν για τη διαφθορά. Απορώ, με το λίγο μυαλό που διαθέτω, τι συζήτηση θα είναι αυτή. Δεν ξέρω για εσάς, πάντως εγώ, όταν έχω ένα πρόβλημα μπροστά μου -το οποίο για να το χαρακτηρίζω ως πρόβλημα, πάει να πει πως το έχω εντοπίσει και το έχω εξετάσει- δεν θέλω να το συζητήσω, θέλω απλά να το λύσω. Οι πολιτικοί άντρες και γυναίκες της χώρας μας το συζητάνε όμως, προφανώς επειδή δεν έχουν αντιληφθεί ακόμη πως οι ίδιοι είναι το πρόβλημα. Κοινώς, βάλαμε τους διεφθαρμένους να συζητήσουν μεταξύ τους για το πώς θα λύσουν τη διαφθορά.
Οι δε δημοσιογράφοι –οι οποίοι απεργούν σήμερα- θα συνεχίσουν να μας ενημερώνουν, παρά την απεργία τους, για τα συμπεράσματα και τις αποφάσεις των διεφθαρμένων πολιτικών, που μας έφεραν σε αυτό το χάλι.
Κάπου εδώ σκέφτομαι σοβαρά το ενδεχόμενο να αρχίσω τα ναρκωτικά, ώστε να έχω μια δικαιολογία όταν θα με ρωτήσετε γιατί δεν έσπασα την τηλεόραση και δεν βγήκα στο δρόμο τσιρίζοντας με αυτά που ακούω.
Δεν μπορώ να κρυφτώ πίσω από το δάχτυλο μου πια. Η αλήθεια είναι πως εγώ φταίω για όλα. Θα σας εξηγήσω τι εννοώ.
Τα ακούσατε και εσείς πιστεύω τα μεγαλόπνοα σχέδια των πολιτικών για συμμάζεμα του δημοσίου, σωστά. Ακούσατε για πάγωμα των προσλήψεων στο δημόσιο, περικοπές σε μισθούς, συγχωνεύσεις οργανισμών και κατάργηση άλλων. Ακούσατε και για τον «Καλλικράτη»; Ναι, και εγώ τα άκουσα, μα μάλλον δεν κατάλαβα καλά. Εγώ η αδαής πίστευα πως αυτά όλα γίνονται επειδή προσπαθούμε να συμμαζέψουμε, τόσο διοικητικά, όσο και οικονομικά το υδροκέφαλο δημόσιο της χώρας. Σωστά;
Λάθος! Καλός μου φίλος μίλησε κατ’ ιδίαν πρόσφατα με εκλεγμένο άρχοντα, ο οποίος τον διαβεβαίωσε πως θα προσληφθεί ως μηχανικός στις τεχνικές υπηρεσίες δημόσιου οργανισμού, ακριβώς μόλις γίνουν οι αλλαγές που επιβάλλει το εν λόγω σχέδιο. Η ιδέα είναι πως αν και οι δήμοι θα συγχωνευτούν, παρόλα αυτά, λόγω-και καλά- αυξημένων αναγκών, οι υπηρεσίες τους όχι μόνον δεν θα συγχωνευτούν, αλλά θα διευρυνθούν, ώστε να χωρέσουν εντός τους και νέοι δημόσιοι υπάλληλοι. Και πως θα γίνουν οι προσλήψεις αυτές, θα με ρωτήσετε. Έλα μου ντε; Εδώ σας θέλω! Εγώ το μόνο που ξέρω με σιγουριά είναι ότι δυο φίλες μου, οι οποίες μπήκαν με συμβάσεις σε δημόσιες υπηρεσίες λίγο πριν την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ, είναι τώρα εν αναμονή της μονιμοποίησης τους. Οι αρμόδιοι-λέει- ψάχνουν απλά για την ώρα τον τρόπο –λέει- για να τις μονιμοποιήσουν. Εγώ λέω πως θα τον βρουν. Εσείς τι λέτε;
Στο θέμα μας όμως. Εγώ φταίω για όλα. Φταίω, γιατί αντί να τρέξω να τα καταγγείλω όλα αυτά (ναι, μπορείτε να γελάσατε δυνατά σε αυτό το σημείο) εγώ χάρηκα που επιτέλους τα εν λόγω άτομα (και φίλοι μου) θα βρουν μια μόνιμη θέση εργασίας, μακριά από τον εργασιακό μεσαίωνα του ιδιωτικού τομέα. Γιατί εμείς, του ιδιωτικού τομέα, ζούμε στο μεσαίωνα εδώ και χρόνια, αν δεν το έχετε πάρει χαμπάρι. Καλά που τα βάλανε με τα εργασιακά δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων και η λέξη «επανάσταση» ξαναβρήκε τη χαμένη της αίγλη στο ελληνικό λεξιλόγιο.
Φταίω λοιπόν κύριες και κύριοι, εγώ φταίω για όλα όσα γίνονται σήμερα. Όχι, δεν φταίνε οι πολιτικοί –εκλεγμένοι και μη- που κάνουν ήδη τα ρουσφέτια τους ενόψει των νέων αλλαγών. Που μοιράζουν –πιθανώς- φρούδες ελπίδες σε χιλιάδες νέους, που έχουν κουραστεί και έχουν τρομοκρατηθεί με όσα ακούνε και ψάχνουν από κάπου να πιαστούν. Η διαφθορά καλά κρατεί και όσο μας απελπίζουν και μας φοβίζουν, θα δεχόμαστε όλο και πιο εύκολα την σημερινή εικόνα που βλέπουμε στα κανάλια: τους διεφθαρμένους να ψάχνουν τρόπους να μας βγάλουν από το πρόβλημα της διαφθοράς!
4 σχόλια:
Μήπως τελικά έχουμε οικοδομήσει έναν κρατικό μηχανισμό πάνω σε μια βάση εξαρχής θεμελιωμένη στην διαφθορά; Με άλλα λόγια, χωρίς διαφθορά, δεν έχουμε κράτος. Έχουμε κάτι άλλο, δεν μπορώ να σκεφτώ τώρα κάποιο έξυπνο τσιτάτο για να το χαρακτηρίσω, πάντως όχι κράτος με την έννοια που έχουμε μάθει ως λαός να το αναγνωρίζουμε. Πρέπει να το αποδεχτούμε ότι το ρουσφέτι είναι ίδιον της ελληνικής φύσης. Γαμώ το κεφάλι μας.
Είναι ανάμεικτα τα συναισθήματα. Από τη μία χαίρομαι, από την άλλη λυπάμαι. Γεγονός πάντως είναι πως δεν θα αλλάξουν τα πράγματα όσο σε αυτές τις θέσεις παραμένουν άτομα που έχουν αποδειχθεί διεφθαρμένοι. Χρειαζόμαστε νέα πρόσωπα, όχι μόνο στη Βουλή, αλλά και σε τοπικό επίπεδο, σε κάθε πόλη, σε κάθε Νομό. Μόνον έτσι μπορούμε να ελπίζουμε –απλά να ελπίζουμε, λέω- πως κάτι θα αλλάξει. Η τιμωρία δεν φτάνει πάντως. Χρειάζεται αλλαγή προσώπων.
fonazi o kleftis-piaste ton klefti!mono afto sou leo.makia
Μια χαρά τα λες alitaki,χεχε!:-)Φιλιά
Δημοσίευση σχολίου